Απόφαση Συμβουλίου της Επικρατείας 162/00

ΣτΕ 162/2000


Συνδεθείτε στην Υπηρεσία Νομοσκόπιο
Είσοδος στην υπηρεσία Νομοσκόπιο.
   
Χρήστης
Κωδικός
  Υπενθύμιση στοιχείων λογαριασμού
   
 
Νέοι χρήστες
Εάν είστε νέος χρήστης, θα πρέπει να δημιουργήσετε ένα ΔΩΡΕΑΝ λογαριασμό προκειμένου να φύγει το παράθυρο αυτό και να αποκτήσετε πλήρη πρόσβαση στην υπηρεσία Νομοσκόπιο.
Δημιουργία νέου λογαριασμού

 

 

Αριθμός 162/2000

 

Το Συμβούλιο της Επικρατείας

 

Τμήμα Ε

 

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του την 19-11-1998, με την εξής σύνθεση: Μ. Δεκλερής, Αντιπρόεδρος, Πρόεδρος του Ε' Τμήματος, Αγγελική Θεοφιλοπούλου, Αθανάσιος Ράντος, Σύμβουλοι, Μ. Καραμανώφ, Ε. Τσούμπα - Δαρζέντα, Πάρεδροι. Γραμματέας ο Β. Μαντζουράνης.

 

Δια να δικάσει την από 28-11-1991 αίτηση:

 

των: 1) __________, 2) __________, 3) __________, κατοίκων Αθηνών, __________, οι οποίοι απεβίωσαν και τη δίκη συνεχίζουν οι κληρονόμοι τους Αθανάσιος Αποστόλου Μουλάς και Ορέστης Αποστόλου Μουλάς, οι οποίοι παρέστησαν με τον δικηγόρο Ιωάννη Ψωμά (Αριθμός Μητρώου 750), που τον διόρισαν με πληρεξούσιο, 4) __________ και 5) __________, κατοίκων Αθηνών, __________, οι οποίοι παρέστησαν με τον ίδιο ως άνω δικηγόρο Ιωάννη Ψωμά, που τον διόρισαν με πληρεξούσιο,

 

κατά του Υπουργού Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, ο οποίος παρέστη με τον Β. Σουλιώτη, Πάρεδρο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους.

 

Με την αίτηση αυτή οι αιτούντες ζητούν να ακυρωθεί η υπ' αριθμόν 92498/5922/1991 πράξη της Γενικής Διευθύνσεως Διοικήσεως, Διευθύνσεως Νομοθετικού Έργου, Τμήματος Νομικού - Επεξεργασίας συμβάσεων του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων και κάθε άλλη συναφής πράξη ή παράλειψη της Διοικήσεως.

 

Η εκδίκαση άρχισε με την ανάγνωση της εκθέσεως της Εισηγητού, Παρέδρου Μ. Καραμανώφ.

 

Κατόπιν το δικαστήριο άκουσε τον πληρεξούσιο των συνεχιζόντων τη δίκη κληρονόμων των αποβιωσάντων αιτούντων και ατομικώς και στη συνέχεια ανέπτυξε και προφορικά τους προβαλλόμενους λόγους ακυρώσεως και ζήτησε να γίνει δεκτή η αίτηση και τον αντιπρόσωπο του Υπουργού, ο οποίος ζήτησε την απόρριψή της.

 

Μετά τη δημόσια συνεδρίαση το δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη σε αίθουσα του δικαστηρίου,

 

Αφού μελέτησε τα σχετικά έγγραφα

 

Σκέφθηκε κατά το Νόμο

 

1. Επειδή δια της υπό κρίσιν αιτήσεως, δια την οποίαν κατεβλήθησαν τα νόμιμα τέλη και το παράβολον (υπ' αριθμούς 8830746 - 7/1991 διπλότυπα Δημόσιας Οικονομικής Υπηρεσίας Δικαστικών Εισπράξεων Αθηνών, υπ' αριθμ. 1113301, 4379901/1991 ειδικά γραμμάτια παραβόλου) ζητείται η ακύρωσις της υπ' αριθμόν 92498/5922/1991 πράξεως της Γενικής Διευθύνσεως Διοικήσεως, Διευθύνσεως Νομοθετικού Έργου (Τμήματος Νομικού) του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, αφορώσης εις την χορήγηση αδείας περιφράξεως ακινήτου των αιτούντων, κειμένου εις την εκτός σχεδίου περιοχήν του Νομού Αργολίδος και εντός ζώνης 500 m από την ακτήν.

 

2. Επειδή θανόντων των τριών πρώτων αιτούντων μετά την άσκηση της υπό κρίσιν αιτήσεως, την δίκην συνεχίζουν οι συμφώνως προς τα προσκομισθέντα στοιχεία μοναδικοί εξ αδιαθέτου κληρονόμοι αυτών, τέταρτος και πέμπτος των αιτούντων.

 

3. Επειδή οι αιτούντες, φερόμενοι ως συνιδιοκτήτες ακινήτου κειμένου εις την θέσιν Βιβάρι Δρεπάνου νομού Αργολίδος δια της υπ' αριθμόν 1942/1991 αιτήσεώς των προς το Τμήμα Πολεοδομίας Ναυπλίου ζήτησαν την χορήγηση αδείας περιφράξεως της ανατολικής πλευράς της ιδιοκτησίας των. Δια του υπ' αριθμόν 1942/1991 εγγράφου του Προϊσταμένου του Τμήματος Πολεοδομίας και Πολεοδομικών Εφαρμογών της Νομαρχίας Αργολίδος γνωστοποιήθηκε εις τους αιτούντες ότι η περίφραξις ακινήτων κειμένων εντός ζώνης πλάτους 500 m από την ακτήν επιτρέπεται συμφώνως προς τις διατάξεις του προεδρικού διατάγματος 236/1984 (ΦΕΚ 95/Α/1984), μόνον προκειμένου περί ειδικών καλλιεργειών ή ειδικών χρήσεων (τουριστικών, βιομηχανικών κ.ά. εγκαταστάσεων). Κατά της ανωτέρω πράξεως οι αιτούντες υπέβαλαν την υπ' αριθμόν 470/1991 προσφυγή των, η οποία - διεβιβάσθη εις το Υπουργείον Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων. Εν συνεχεία, δια του υπ' αριθμόν 92498/5922/1991 εγγράφου της Διευθύντριας της Διευθύνσεως Νομοθετικού Έργου του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων δηλώθηκε άρνησις χορηγήσεως της αιτουμένης αδείας περιφράξεως επί τη αιτιολογία ότι:

 

{... παρά το γεγονός ότι με την αιτουμένη άδεια περίφραξης δεν εμποδίζεται η πρόσβαση στην ακτή, δεν μπορεί νομίμως να χορηγηθεί η άδεια περίφραξης. Γιατί όπως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλλου ο συγκεκριμένος χώρος, για τον οποίο ζητείται η άδεια περίφραξης, βρίσκεται εντός της ζώνης των 500 m από την ακτή και δεν εμπίπτει στις εξαιρέσεις που προβλέπονται από το προεδρικό διάταγμα 236/1984 ...}

 

4. Επειδή δια του άρθρου 23 παράγραφος 1 του νόμου 1337/1983 (ΦΕΚ 33/Α/1983) θεσπίσθηκε απαγόρευσις περιφράξεως εις περιοχές κείμενες εκτός εγκεκριμένου σχεδίου και εντός ζώνης πλάτους 500 m από την ακτήν, πλην των δια του προεδρικού διατάγματος 236/1984 προβλεφθεισών ειδικών εξαιρέσεων προς προστασία των καλλιεργειών και άλλων ειδικών χρήσεων. Η εν λόγω απαγόρευσις αποτελεί συμμόρφωση προς την κατ' άρθρο 24 του Συντάγματος επιταγήν προστασίας του περιβάλλοντος και δεν βλάπτει τον πυρήνα του υπό του άρθρου 17 του Συντάγματος προστατευομένου δικαιώματος της ιδιοκτησίας (ΣτΕ 3521/1992 Ολομέλεια κ.ά.). Πλην όμως, η ως άνω απαγόρευσις δεν αφορά εις την προκειμένη περίπτωσιν κατά την οποίαν, ως προκύπτει εκ των στοιχείων του φακέλλου, η αιτηθείσα άδεια περιφράξεως αφορά εις τμήμα μόνον της ιδιοκτησίας των αιτούντων (ανατολικό όριον), καθέτου προς την ακτήν, η περίφραξις του οποίου ως εκ της θέσεώς της ουδεμία επίδραση έχει, ως άλλωστε συνομολογεί και η Διοίκησις, επί της δυνατότητας ελευθέρας προσβάσεως προς την ακτήν. Κατά συνέπειαν, ουχί νομίμως απερρίφθη το αίτημα του αιτούντος περί περιφράξεως του ως άνω τμήματος του ακινήτου του και, δια τον λόγον τούτον, βασίμως προβαλλόμενο, η υπό κρίσιν αίτησις δέον να γίνει δεκτή και να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη άρνησις της Διοικήσεως.

 

Δια ταύτα

 

Δέχεται την υπό κρίσιν αίτηση.

 

Ακυρώνει την άρνηση της Διοικήσεως να επιτρέψει την περίφραξη του ακινήτου του αιτούντος εκδηλωθείσα δια της υπ' αριθμόν 92498/5922/1991 αποφάσεως της Διευθύντριας της Διευθύνσεως Νομοθετικού Έργου του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων.

 

Διατάσσει την απόδοση του παραβόλου.

 

Επιβάλλει εις βάρος του Δημοσίου την δικαστική δαπάνη των αιτούντων εκ 28.000 δραχμών.

 

Η διάσκεψη έγινε στην Αθήνα στις 17-12-1998

 

Ο Πρόεδρος του Ε' Τμήματος

Ο Γραμματέας

 

και η απόφαση δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση της 19-01-2000.

 

Ο Πρόεδρος του Ε' Τμήματος

Η Γραμματέας του Ε' Τμήματος

 



Copyright © 2020 TechnoLogismiki. Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος.