Νομοθετικό διάταγμα 305/47

ΝΔ 305/1947: Περί τροποποίησης των περί σχεδίων πόλεων διατάξεων


Συνδεθείτε στην Υπηρεσία Νομοσκόπιο
Είσοδος στην υπηρεσία Νομοσκόπιο.
   
Χρήστης
Κωδικός
  Υπενθύμιση στοιχείων λογαριασμού
   
 
Νέοι χρήστες
Εάν είστε νέος χρήστης, θα πρέπει να δημιουργήσετε ένα ΔΩΡΕΑΝ λογαριασμό προκειμένου να φύγει το παράθυρο αυτό και να αποκτήσετε πλήρη πρόσβαση στην υπηρεσία Νομοσκόπιο.
Δημιουργία νέου λογαριασμού

 

 

Νομοθετικό διάταγμα 305/1947: Περί τροποποίησης των περί σχεδίων πόλεων διατάξεων, (ΦΕΚ 77/Α/1947), 19-04-1947.

 

Έχοντες υπ' όψει το ψήφισμα ΚΑ' της 02-03-1947 της Δ' Αναθεωρητικής Βουλής των Ελλήνων περί εξουσιοδοτήσεως προς έκδοση ψηφισμάτων και νομοθετικών διαταγμάτων κατά την διάρκειαν των διακοπών της Δ' Αναθεωρητικής Βουλής, μετ' απόφαση της Επιτροπής Εξουσιοδοτήσεως της Βουλής, με πρόταση του Ημετέρου Υπουργικού Συμβουλίου, αποφασίσαμε και διατάσσουμε:

 

Άρθρο μόνο

 

1. Το εδάφιο της κατά το άρθρο μόνο του νόμου 2486/1940 περί τροποποίησης του άρθρου 50 του από 17-07-1923 νομοθετικού διατάγματος περί σχεδίων πόλων κ.λ.π. παραγράφου 1 αντικαθίσταται ως κάτωθι:

 

{Υπολογίζεται το εκ της ανωτέρω ολικής επιφανείας προς συγκρότηση των ως άνω κοινοχρήστων χώρων αναλογούν εις έκαστον οικόπεδον της Κτηματικής Ομάδος γενικόν ποσοστόν, ούτινος επιτρέπεται η αυξομείωσις λόγω ειδικών συνθηκών (οίον μέγεθος του οικοπέδου, μεταβολή θέσεως οικοπέδου εν γένει, αυξομειώσεως προσώπου και βάθους, μετάθεσις αποκλειομένου οικοπέδου επί της οδού κ.λ.π.). Το ως άνω ποσοστόν και η αυξομείωσις αυτού κανονίζεται δια της συντασσόμενης σχετικής πράξεως.

 

Μέρος του εμβαδού της κατά το προηγούμενον εδάφιον ολικής επιφανείας δύναται να καταλογισθεί εις τον οικείον Δήμο ή Κοινότητα. Η θέσις και έκτασις του μέρους τούτου εις περίπτωσιν καθ' ην το εμβαδόν αυτού δεν πρόκειται να υπερβεί την μίαν και ημίσεια φοράν το εκ της εφαρμογής των ανωτέρω διατάξεων του νόμου 5269/1931 προκύπτον εις βάρος του Δήμου ή της Κοινότητας εμβαδόν καθώς και εις πάσαν περίπτωσιν καθ' ην το εμβαδόν αυτού είναι έλασσον των 5000 m2 καθορίζονται δι' αυτής της πράξεως τακτοποιήσεως, εάν δε το εμβαδόν και μέρος αυτού πρόκειται να υπερβαίνει τη ως άνω μίαν και ημίσεια φοράν τότε η έκτασις και η θέσις αυτού καθορίζονται δι' αποφάσεως του οικείου Νομάρχου. Η θέσις του μέρους τούτου συνολικώς ή κατά τμήματα δύναται να καθορίζεται οπουδήποτε εντός των ορίων της Κτηματικής Ομάδος και ακόμη εντός οικοδομήσιμων, κατά το σχέδιον ρυμοτομίας, χωρών του Δήμου ή της Κοινότητος οίτινες δια την κατά την παράγραφο 3 του παρόντος άρθρου εξόφληση των λόγω ρυμοτομίας υποχρεώσεων, μειώνονται και κατά το μέρος αυτό επί πλέον της κατά το ακόλουθο εδάφιο γ' γενικής μειώσεως αυτών και των λοιπών οικοπέδων.

 

Οι υφιστάμενες εν τοις πράγμασι παλαιές οδοί και λοιποί κοινόχρηστοι χώροι οι περιλαμβανόμενοι τυχόν εντός οικοδομικών τετραγώνων ως και όλες οι ιδιωτικές οδοί η δίοδοι διατίθενται εις πάσαν περίπτωσιν ομαδικής τακτοποιήσεως δια την συγκρότηση των κατά το σχέδιον της ρυμοτομίας νέων οδών και λοιπών κοινοχρήστων χώρων.}

 

2. Στο τέλος της παραγράφου 2 του αυτού ως άνω μόνου άρθρου του νόμου 2486/1940 προστίθενται τα ακόλουθα:

 

{Κατά την προσκύρωση ταύτη, ως και την κατά το προηγούμενον εδάφιο δ' τακτοποίηση, επιτρέπεται εξαιρετικώς, και μόνον σε απόλυτη ανάγκη, ης η εκτίμησις ανήκει εις την συντάσσουσα την πράξη αρμόδια υπηρεσία, παρέκκλιση από της κατά την παράγραφο 2 του άρθρου 42 απαγορεύσεως της μεταβολής των υπό οικοδομών καταλαμβανόμενων οικοπέδων ή τμημάτων αυτών και μόνον εφ' όσον πρόκειται περί οικοδομών πεπαλαιωμένων και ανθυγιεινών, κατά την κρίσιν της αυτής ως άνω υπηρεσίας, αποζημιούμενων πάντως πλήρως των ιδιοκτητών αυτών κατά την κατωτέρω παράγραφο 4. Ωσαύτως δύναται κατά την κρίσιν της συντασσούσης την πράξη ταύτη υπηρεσίας, αντί της προσκυρώσεως των μη αρτίων, να επιβάλλεται η συνένωσις δύο ή πλειοτέρων ιδανικών υπολοίπων, εχόντων εμβαδόν μικρότερο του καθαρισμένου, εις εν άρτιο οικόπεδον παραχωρούμενο εξ αδιαιρέτου και κατά ποσοστόν εξ αδιαιρέτου ανάλογο προς το εμβαδόν του ανήκοντος εις έκαστον ιδανικού υπολοίπου, εις τους ιδιοκτήτες των ως άνω μη οικοδομήσιμων ιδανικών υπολοίπων. Δεν αποκλείεται επίσης και ο συνδυασμός των διατάξεων της παρούσης παραγράφου ιδία εις την περίπτωσιν της μη συγκαταθέσεως, δια την δημιουργίαν κοινής εξ αδιαιρέτου ιδιοκτησίας, εντός ή περισσότερων ιδιοκτητών ιδανικών υπολοίπων, εκδηλούμενης μετά την σύνταξιν της πράξεως είτε δι' ενστάσεως κατά ταύτης, είτε δια προσφυγής κατά της κυρωτικής αποφάσεως, επιτρεπομένης εν τοιαύτη περιπτώσει και της τροποποιήσεως της πράξεως δια της επ' αυτής αποφάσεως προς τον σκοπόν της προσκυρώσεως του ιδανικού υπολοίπου του μη συγκατατιθεμένου εις την συνένωση εις κοινή ιδιοκτησία ιδιοκτήτου.

 

Τα κατά τις ανωτέρω διατάξεις, δημιουργούμενα εξ αδιαιρέτου επίκοινα διέπονται υφισταμένης της ως άνω συγκαταθέσεως υπό των διατάξεων των περί ιδιοκτησίας κατ' ορόφους, οιασδήποτε διανομής αυτών, είτε δικαστικής είτε εξωδίκου απαγορευόμενης ρητώς και χαρακτηριζόμενης εκ του παρόντος αυτοδικαίως άκυρου.}

 

3. Στο τέλος της παραγράφου 4 του άρθρου 49 του από 17-07-1923 νομοθετικού διατάγματος περί σχεδίων πόλων κ.λ.π. προστίθεται το ακόλουθο εδάφιο:

 

{Εν πάση περιπτώσει κατά της πράξεως επιτρέπονται ενστάσεις μόνον ως προς τα όρια, τις διαστάσεις και την θέσιν των οικοπέδων ως ταύτα είχαν προ της πράξεως κ.λ.π., ως και δια παράβασιν ή εσφαλμένη εφαρμογήν των διατάξεων του παρόντος, αποκλειόμενης πάσης ενστάσεως ή προσφυγής, οσάκις επιτρέπεται αυτή, ως προς το τεχνικό μέρος της πράξεως (τρόπος τακτοποιήσεως, διάταξις νέων οικοπέδων, ποσοστό μειώσεως και αυξομειώσεως αυτού κ.λ.π.).}

 

Εν Αθήναις, τη 19-04-1947.

 

Παύλος Β.

 



Copyright © 2017 TechnoLogismiki. Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος.