ΣτΕ 1955/2003
 Περιεχόμενα |  Προηγούμενο |  Επόμενο |
|
Αριθμός 1955/2003
Το Συμβούλιο της Επικρατείας
ΤΜΗΜΑ ΣΤ'
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 02-06-2003, με την εξής σύνθεση: Σ. Χαραλαμπίδης, Σύμβουλος της Επικρατείας, Προεδρεύων σε αναπλήρωση του Προέδρου του Τμήματος και του αρχαιοτέρου του Συμβούλου που είχαν κώλυμα, Θ. Παπαευαγγέλου, Σ. Χαραλάμπους, Σύμβουλοι, Κ. Φιλοπούλου, Α. Χλαμπέα, Πάρεδροι. Γραμματέας ο Ν. Βασιλόπουλος.
Για να δικάσει την από 07-12-2000 αίτηση:
των: 1) Ι. Ε. Α., κατοίκου Ηρακλείου Κρήτης (Δρακοντοπούλου 27), ο οποίος παρέστη με τον δικηγόρο Μάριο Χαϊνταρλή (Αριθμός Μητρώο 14135) που δήλωσε ότι παραιτείται από το δικόγραφο της αιτήσεως, 2) Κ. Ε. Κ., 3) Ι. Κ. Κ., κατοίκων Αβδού Ηρακλείου, οι οποίοι παρέστησαν με τον ως άνω δικηγόρο, που τον διόρισαν με πληρεξούσιο, 4) Δ. Ε. Β., κατοίκου Σφεντηλίου Ηρακλείου, 5) Α. Γ. Κ., κατοίκου Ηρακλείου, οι οποίοι δεν παρέστησαν, 6) Γ. Α. Κ., 7) Ε. Ι. Α., κατοίκων Αβδού Ηρακλείου, οι οποίοι παρέστησαν με τον ως άνω δικηγόρο, που τον διόρισαν με πληρεξούσιο, 8) Ε. Β., 9) Γ. Ε. Τ., κατοίκων Σφεντηλίου Ηρακλείου, οι οποίοι δεν παρέστησαν, 10) Θ. Ε. Φ., κατοίκου Ηρακλείου, η οποία παρέστη με τον ως άνω δικηγόρο, που τον διόρισε με πληρεξούσιο, 11) Ε. Γ. Γ., 12) Ι. Γ., κατοίκων Αβδού Ηρακλείου, 13) Δ. Φ., οι οποίοι δεν παρέστησαν, 14) Ι. Β., ο οποίος παρέστη με τον ως άνω δικηγόρο, που τον διόρισε με πληρεξούσιο, 15) Ζ. Β., κατοίκων Ηρακλείου, 16) Ε. Χ., κατοίκου Αβδού Ηρακλείου, 17) Α. Κ., 18) Α. Κ., κατοίκων Ηρακλείου, 19) Δ. Κ., 20) Σ. Β., κατοίκου Αβδού Ηρακλείου και 21) Ε. Χ., κατοίκου Ηρακλείου, οι οποίοι δεν παρέστησαν,
κατά των Υπουργών: 1) Π., Χ. και Δημοσίων Έργων και 2) Οικονομικών, οι οποίοι παρέστησαν με τον Χρήστο Μιτκίδη, Πάρεδρο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, και κατά του παρεμβαίνοντος Δήμου Ηρακλείου Κρήτης, ο οποίος παρέστη με τον δικηγόρο Διονύσιο Πρωτόπαπα (Αριθμός Μητρώου 16505), που τον διόρισε με απόφαση της Δημαρχιακής Επιτροπής.
Με την αίτηση αυτή οι αναιρεσείοντες επιδιώκουν να αναιρεθεί η 1010111/1055/0010/25-02-2000 [ΚΥΑ] Κοινή Υπουργική Απόφαση των Υπουργών Π., Χ. και Δημοσίων Έργων και Οικονομικών και κάθε άλλη σχετική πράξη ή παράλειψη της Διοικήσεως. Η εκδίκαση άρχισε με την ανάγνωση της εκθέσεως του Εισηγητή, Παρέδρου Θ. Παπαευαγγέλου.
Κατόπιν το δικαστήριο άκουσε τον πληρεξούσιο των αναιρεσειόντων, ο οποίος ανέπτυξε και προφορικά τους προβαλλόμενους λόγους αναιρέσεως και ζήτησε να γίνει δεκτή η αίτηση, τον πληρεξούσιο του παρεμβαίνοντος Δήμου και τον αντιπρόσωπο των Υπουργών, οι οποίοι ζήτησαν την απόρριψή της. Μετά τη δημόσια συνεδρίαση το δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη σε αίθουσα του δικαστηρίου και
Αφού μελέτησε τα σχετικά έγγραφα
Σκέφθηκε κατά το Νόμο
1. Επειδή, έχουν καταβληθεί τα νόμιμα τέλη (1054207/2000 διπλότυπο της Δημόσιας Οικονομικής Υπηρεσίας Ενσήμων και Δικαστικών Εισπράξεων Αθηνών) και το παράβολο (2307381/2000 έντυπο γραμμάτιο).
2. Επειδή, ζητείται η ακύρωση της 1010111/1055/0010/25-02-2000 κοινής αποφάσεως των Υπουργών Οικονομικών και Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων (ΦΕΚ 156/Δ/2000), με την οποία κηρύχθηκε αναγκαστική απαλλοτρίωση εκτάσεως 2.351.797 m2 στο νομό Ηρακλείου Κρήτης, για την κατασκευή τού φράγματος Αποσελέμη.
3. Επειδή, ο πρώτος των αιτούντων Ιωάννης Ανυφαντάκης, με δήλωση στο ακροατήριο τού πληρεξουσίου του δικηγόρου, παραιτήθηκε της κρινομένης αιτήσεως.
4. Επειδή, από τους αιτούντες νομιμοποιήθηκαν με συμβολαιογραφικό πληρεξούσιο οι Κ. Κριτσωτάκης (δεύτερος στο δικόγραφο), Ι. Κριτσωτάκης (τρίτος), Γ. Καλογεράκης (έκτος), Ε. Ασσαριωτάκης (έβδομος), Θ. Φανουράκη - Χαλκιαδάκη (δέκατη) και Ι. Βουράκης (δέκατος τέταρτος). Συνεπώς, η κρινομένη αίτηση, κατά το μέρος που ασκείται από τους λοιπούς αιτούντες, δηλαδή από τους Δ. Βιδάκη (4ο), Α. Καλογεράκη (5ο), Ε. Βακωνάκη (8η), Γ. Ταμπακάκη (9ο), Ε. Γουβιανάκη (11ο), Ι. Γουβιανάκη (12ο), Δ. Φιλιππάκη (13ο), Ζ. Βουράκη (15ο), Ε. Χατζογιαννάκη (16η), Α. Καλαϊτζάκη (17η), Α. Καγιαμπάκη (18η), Δ. Καγιαμπάκη (19ο), Σ. Βασιλάκη (20ο) και Ε. Χαλκιαδάκη (21ο), είναι απορριπτέα ως απαράδεκτη, ελλείψει νομιμοποιήσεως κατ' άρθρο 27 του προεδρικού διατάγματος 18/1989 (ΦΕΚ 8/Α/1989) (άρθρο 4 παράγραφος 2 του νόμου [Ν] 2479/1997, (ΦΕΚ 67/Α/1997)).
5. Επειδή, έννομο συμφέρον προς προσβολή πράξεως, με την οποία κηρύσσεται αναγκαστική απαλλοτρίωση, έχουν μόνο όσοι επικαλούνται ότι είναι ιδιοκτήτες των ακινήτων που απαλλοτριώνονται (ΣτΕ 3452/1998 Ολομέλεια). Επομένως, η κρινομένη αίτηση, κατά το μέρος που ασκείται από τους ως άνω νομιμοποιηθέντες Ι. Κριτσωτάκη (3ο) και Θ. Φανουράκη - Χαλκιαδάκη (10η), είναι απορριπτέα ως απαράδεκτη, δεδομένου ότι ο μεν πρώτος ασκεί την αίτηση με την ιδιότητα, απλώς, του κατοίκου τής περιοχής, η δε δεύτερη, αν και ισχυρίζεται ότι είναι ιδιοκτήτρια ακινήτου τής επίδικης περιοχής και προσδιορίζει και τον αριθμό τού κτηματολογικού πίνακα του ακινήτου της (ο οποίος, όμως, ανήκει σε τρίτο πρόσωπο), δεν προσκόμισε στοιχεία που να αποδεικνύουν την ως άνω ιδιότητά της.
6. Επειδή, η οριζόμενη στο άρθρο 5 παράγραφος 2 του νομοθετικού διατάγματος 797/1971 (ΦΕΚ 1/Α/1971) τριακονθήμερη προθεσμία για την άσκηση της αιτήσεως ακυρώσεως κατά πράξεως αναγκαστικής απαλλοτριώσεως αρχίζει, προκειμένου περί θιγομένων ιδιοκτητών, όχι από τη δημοσίευση της πράξεως στην Εφημερίδα τής Κυβερνήσεως, αλλά από την κοινοποίηση σε τούτους ή την γνώση καθ' οιονδήποτε τρόπο τής πράξεως (ΣτΕ 37/2003, 1208, 4159/2000). Εξ άλλου, οι ανωτέρω νομιμοποιηθέντες αιτούντες Κ. Κριτσωτάκης (2ος), Γ. Καλογεράκης (6ος), Ε. Ασσαριωτάκης (7ος) και Ι. Βουράκης (14ος) φέρονται στους κτηματολογικούς πίνακες, που μνημονεύονται στην προσβαλλόμενη απόφαση, ως ιδιοκτήτες ακινήτων (υπ' α/α, αντιστοίχως, 422, 323, 68 και 178) τής απαλλοτριούμενης εκτάσεως. Κατόπιν τούτου και εν όψει της δημοσιεύσεως της προσβαλλόμενης αποφάσεως στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως στις 24-03-2000, η κρινομένη αίτηση, κατατεθείσα στις 07-12-2000, ασκήθηκε από τους αιτούντες εμπροθέσμως, εφόσον από τα στοιχεία τού φακέλου δεν προκύπτει κοινοποίηση ή γνώση τής εν λόγω αποφάσεως σε χρόνο προγενέστερο των 30 ημερών από της ασκήσεως της αιτήσεως.
7. Επειδή, μετ' εννόμου συμφέροντος παρεμβαίνει υπέρ του κύρους τής προβαλλόμενης αποφάσεως ο Δήμος Ηρακλείου Κρήτης, στην υδροδότηση του οποίου αποβλέπει η κατασκευή τού ως άνω φράγματος.
8. Επειδή, το στο προοίμιο της προβαλλόμενης μνημονευόμενο άρθρο 33 παράγραφος 1 του νομοθετικού διατάγματος [Ν] 3881/1958 Περί Έργων Εγγείων Βελτιώσεων (ΦΕΚ 181/Α/1958), ορίζει ότι
{Τα υπό του Κράτους εκτελούμενα ή χρηματοδοτούμενα έργα λογίζονται ως έργα δημοσίας ωφελείας και επιτρέπεται αναγκαστική απαλλοτρίωσις χάριν αυτών, κηρυσσόμενη εκ του νόμου κατεπείγουσα. Η κήρυξις της απαλλοτριώσεως ενεργείται και δια κοινής αποφάσεως των Υπουργών Οικονομικών και του αρμοδίου κατά περίπτωσιν Υπουργού, ...}
Όπως έχει κριθεί, η εκτίμηση της συνδρομής των όρων που συνιστούν τη δημόσια ωφέλεια στη συγκεκριμένη περίπτωση και, ειδικότερα, η εκτίμηση για την έκταση του αναγκαίου χώρου και η επιλογή της θέσεώς του ανήκουν στην ουσιαστική εκτίμηση της Διοικήσεως. Δοθέντος, όμως, ότι η πράξη κηρύξεως αναγκαστικής απαλλοτριώσεως συνιστά μέτρο επαχθές που συνεπάγεται ακούσια στέρηση της ιδιοκτησίας, η Διοίκηση υποχρεούται να αιτιολογεί πλήρως τις σχετικές πράξεις της από απόψεως εξυπηρετήσεως του επιδιωκομένου σκοπού στη συγκεκριμένη περίπτωση και της ανάγκης επιβολής τής απαλλοτριώσεως και, μάλιστα, στην έκταση που αποφασίζεται. Η τοιαύτη αιτιολογία μπορεί είτε να περιλαμβάνεται στην απαλλοτριωτική πράξη είτε να προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου (ΣτΕ 1686, 2368/1999, 1657, 3260/1998 κ.α.).
9. Επειδή, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου, προηγήθηκε της εκδόσεως της προσβαλλόμενης αποφάσεως η χωροθέτηση των έργων ([Α] 77552/3909/22-09-1994 απόφαση Υπουργού Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων για το φράγμα Αποσελέμη και την υδροδότηση του Ηρακλείου και [Α] 23178/4778/07-09-1998 απόφαση Υπουργού Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων για την υδροδότηση Αγίου Νικολάου), καθώς και η έγκριση περιβαλλοντικών όρων για τα ίδια έργα ([ΚΥΑ] αριθμός πρωτοκόλλου 82663/28-08-1996 ΚΥΑ Υπουργών Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων και Γεωργίας και Α.Π. 109155/10-11-1999 ΚΥΑ Υπουργών Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, Εσωτερικών και Γεωργίας, αντιστοίχως). Συμφώνως προς τις ως άνω αποφάσεις αυτές, τα έργα περιλαμβάνουν την κατασκευή τού φράγματος και του ταμιευτήρα Αποσελέμη, έργα προσαγωγής των υδάτων τού οροπεδίου Λασιθίου στον ταμιευτήρα Αποσελέμη, εγκαταστάσεις καθαρισμού και διυλίσεως ύδατος, αγωγούς μεταφοράς τού ύδατος στις πόλεις Ηρακλείου και Αγίου Νικολάου Κρήτης, καθώς και δεξαμενές αποθηκεύσεως και εσωτερικά δίκτυα υδρεύσεως των επιμέρους ζωνών των πολεοδομικών συγκροτημάτων. Η πλήρωση του ταμιευτήρα προβλέπεται να γίνεται από τις επιφανειακές απορροές τού ομωνύμου χειμάρρου Αποσελέμη και με εκείνες του οροπεδίου Λασιθίου. Ως προς την αναγκαιότητα κατασκευής τού έργου, στη μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων, αφού εξετάζονται εναλλακτικές λύσεις καθώς και η μηδενική λύση, αναφέρεται ότι η λύση τού φράγματος Αποσελέμη είναι η μοναδική τεχνικώς και οικονομικώς πρόσφορη για την επίλυση του οξύτατου προβλήματος της υδρεύσεως της πόλεως του Ηρακλείου. Εν όψει της τοιαύτης διαπιστώσεως, κρίνεται ότι η αναγκαιότητα εκτελέσεως του έργου τεκμηριώνεται επαρκώς.
10. Επειδή, προβάλλεται ότι το έργο δεν εξυπηρετεί τη δημόσια ωφέλεια, ως μη βιώσιμο και χρήσιμο για το σκοπό για τον οποίο προορίζεται, αφού το νερό που θα σωρεύεται στον ταμιευτήρα θα είναι ανεπαρκές και ακατάλληλο προς ύδρευση των πόλεων Ηρακλείου και Αγίου Νικολάου Κρήτης. Από τα στοιχεία του φακέλου και, ειδικότερα, από την μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων του Μαρτίου 1994 (παράρτημα Β, πίνακες β1 και β2 για τα έτη 1968 - 1991) και την υδρολογική μελέτη Δεκεμβρίου 1998 (πίνακες Α.24 και Α.25 και σελίδες 21 - 22) προκύπτει ότι μετρήσεις των ελαχίστων και μεγίστων παροχών στον Αποσελέμη και το οροπέδιο Λασιθίου (το άθροισμα των παροχών των οποίων θεωρείται, κατά τη μελέτη, αντιπροσωπευτικό των εισροών στον μελλοντικό ταμιευτήρα) καλύπτουν τα έτη 1968 - 1996, η δε τελική τιμή των 27,7 εκατομμυρίων m3 αποτελεί τη μέση ετήσια εισροή νερού στον ταμιευτήρα, που υπερκαλύπτει το στόχο της εξασφαλίσεως 22 εκατομμυρίων m3 ετησίως για τις ανάγκες υδρεύσεως των πόλεων Ηρακλείου και Αγίου Νικολάου Κρήτης (βλέπε μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων 1994, σελίδες 5 - 7). Επίσης, στη μελέτη Αυγούστου 1995 (κεφάλαιο 3.4, σελίδες 3 - 12), επισημαίνεται ως πρόβλημα η άνιση κατανομή υδατικών πόρων στο χώρο και το χρόνο (συγκέντρωση βροχοπτώσεων κατά τη χειμερινή περίοδο) και η απώλεια σημαντικών ποσοτήτων υδάτων και προτείνεται ως μέτρο για την αύξηση του εκμεταλλεύσιμου υδατικού δυναμικού και την κάλυψη των αναγκών, η αποθήκευση χειμερινών - εαρινών παροχών πηγών και χειμάρρων σε ταμιευτήρες για να χρησιμοποιηθούν την ξηρά περίοδο της μεγάλης ζήτησης. Επίσης, από την τελευταία ως άνω υδρολογική μελέτη (σελίδες 7.4) προκύπτει ότι συνεκτιμήθηκε, κατά τους γενόμενους υπολογισμούς, η ύπαρξη λιμνοδεξαμενών για άρδευση, οι οποίες δεσμεύουν 3 εκατομμυρίων m3 των επιφανειακών απορροών τού χειμάρρου Χαυγά, η δ' εν λόγω δέσμευση δεν επηρεάζει τον μεταφερόμενο στον ταμιευτήρα Αποσελέμη όγκο νερού, ο οποίος αποτελεί μικρό ποσοστό του συνολικού όγκου νερού της υδρολογικής λεκάνης του οροπεδίου Λασιθίου. Περαιτέρω, στην υδρολογική μελέτη Δεκεμβρίου 1998 (σελίδα 18 επίσης και 47) αντιμετωπίζεται το θέμα των εξατμίσεων από το μελλοντικό ταμιευτήρα Αποσελέμη. Κατά τη μελέτη, θεωρούνται αντιπροσωπευτικές οι μετρήσεις τού σταθμού Καστελλίου Πεδιάδας και χρησιμοποιούνται οι περιλαμβανόμενες στον πίνακα Α.23 μέσες μηνιαίες τιμές, αναφέρεται δε ότι η τοιαύτη μέθοδος οδηγεί πιθανότατα σε υπερεκτίμηση των πραγματικών εξατμίσεων από τον ταμιευτήρα. Εν όψει τούτων, οι προβαλλόμενοι με την κρινόμενη αίτηση, ως προς την ποσότητα του νερού που θα σωρεύεται στον ταμιευτήρα Αποσελέμη, ισχυρισμοί είναι απορριπτέοι ως αβάσιμοι. Ειδικότερα, ο ισχυρισμός ότι η μέση ετήσια εισροή νερού στον ταμιευτήρα δεν είναι 27,7 εκατομμυρίων m3, αλλά 10,0 εκατομμυρίων m3 είναι ανακριβής, διότι η τελευταία ποσότητα αφορά μόνο το νερό του χειμάρρου Αποσελέμη, ενώ, κατά τις ως άνω μελέτες, άλλα 17,7 εκατομμυρίων m3 νερού από το οροπέδιο Λασιθίου θα εισρέουν στον ταμιευτήρα. Ο περαιτέρω ισχυρισμός ότι μεταξύ των ετών 1968-1991 υπάρχει μεγάλη διακύμανση τιμών που φθάνει μέχρι και το 80%, καίτοι το ποσοστό αυτό, που αποτελεί τον συντελεστή παραλλακτικότητας, πρέπει να κυμαίνεται μεταξύ 5 και 15%, είναι απορριπτέος προεχόντως ως αναπόδεικτος. Τέλος, οι ισχυρισμοί που αναφέρονται στη μη λήψη υπόψη των ποσοτήτων νερού που δεσμεύονται στις λιμνοδεξαμενές και εκείνων που εξατμίζονται, είναι απορριπτέοι, διότι τα σχετικά θέματα αντιμετωπίζονται, κατά τα ανωτέρω εκτεθέντα, στις σχετικές μελέτες.
11. Επειδή, αβάσιμα προβάλλεται, ως προς την ποιότητα του νερού που θα εισρέει στον ταμιευτήρα και θα προορίζεται για την ύδρευση των πόλεων Ηρακλείου και Αγίου Νικολάου Κρήτης, ότι το νερό θα είναι ακατάλληλο, λόγω των πολλών λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων, καθώς και άλλων επιβλαβών για την υγεία ουσιών, που χρησιμοποιούνται στις τοπικές καλλιέργειες, προς δ' ότι το νερό θα επιβαρύνεται και με τα απόβλητα των ελαιουργείων που ρίπτονται στην περιοχή. Διότι το πρόβλημα της καταλληλότητας του νερού επισημάνθηκε τόσο στην ως άνω προέγκριση χωροθετήσεως του έργου όσο και στην μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων Μαρτίου 1994. Από τη μελέτη του 1997, στην οποία περιγράφονται οι θέσεις και οι περίοδοι των δειγματοληψιών που διενεργήθηκαν από τη Δημοτική Επιχείρηση Αποχέτευσης Ηρακλείου, το Γενικό Χημείο του Κράτους και το Υπουργείο Γεωργίας, προκύπτει ότι οι εκροές από τον ταμιευτήρα Αποσελέμη θα εμπίπτουν, από άποψη ποιότητας, στις κατηγορίες Α1 και Α2 της [Α] 4363399/1352/1986 υπουργικής αποφάσεως, προβλέπεται δε στην ίδια μελέτη ότι η απαιτουμένη επεξεργασία θα πρέπει να περιλαμβάνει προ-απολύμανση, κροκίδωση, καθίζηση, διύλιση και τελική απολύμανση, ενώ, το πρόβλημα των αποβλήτων των ελαιοτριβείων πρέπει να αντιμετωπισθεί με το σχετικό έλεγχό τους. Εν όψει τούτων, ο ως άνω λόγος ακυρώσεως είναι απορριπτέος.
12. Επειδή, όπως έχει κριθεί, επί προσβολής τής πράξεως απαλλοτριώσεως είναι απαράδεκτοι λόγοι αναφερόμενοι σε θέματα χωροθετήσεως (ΣτΕ 559, 2183/1999, 3446/1998, 4016/1998 Ολομέλεια, 2780/1986) και περιβαλλοντικών επιπτώσεων (ΣτΕ 1135, 1137/2003, 1443/2000, 559/1999), αφού οι τοιούτοι λόγοι θα μπορούσαν να προβληθούν κατά των πράξεων χωροθετήσεως και εγκρίσεως περιβαλλοντικών όρων. Συνεπώς, οι λόγοι ακυρώσεως που αναφέρονται στις επιπτώσεις από την κατασκευή του έργου, όπως στη μείωση της αποδοτικότητας και την υφαλμύρωση (λόγω εισροής της θαλάσσης) των υπαρχουσών στην περιοχή γεωτρήσεων, στην καταστροφή τού υγροβιότοπου στο δέλτα του Αποσελέμη, στην παραγωγή τής γαρίδας, στον επηρεασμό τού μικροκλίματος της περιοχής και στη σταθερότητα των εδαφών, είναι απορριπτέοι ως απαράδεκτοι.
13. Επειδή, κατόπιν τούτων, πρέπει να απορριφθεί η κρινομένη αίτηση στο σύνολό της και να γίνει δεκτή η παρέμβαση του Δήμου Ηρακλείου.
Δια ταύτα
Απορρίπτει την αίτηση
Δέχεται την παρέμβαση του Δήμου Ηρακλείου.
Διατάσσει την κατάπτωση του παραβόλου. Και
Επιβάλλει ισομερώς στους αιτούντες (πλην του παραιτηθέντος Ι. Ανυφαντάκη) τη δικαστική δαπάνη τού Δήμου Ηρακλείου Κρήτης εκ 380 € και του Ελληνικού Δημοσίου εκ 380 €.
Η διάσκεψη έγινε στην Αθήνα στις 24-06-2003.
Ο Προεδρεύων Σύμβουλος Ο Γραμματέας
Σ. Χαραλαμπίδης Ν. Βασιλόπουλος
και η απόφαση δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση της 03-07-2003.
Ο Πρόεδρος του ΣΤ' Τμήματος Η Γραμματέας του ΣΤ' Τμήματος
Θ. Χατζηπαύλου Β. Μανωλόπουλος
ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ
Εντέλλεται προς κάθε δικαστικό επιμελητή να εκτελέσει όταν του το ζητήσουν την παραπάνω απόφαση, τους Εισαγγελείς να ενεργήσουν κατά την αρμοδιότητά τους και τους Διοικητές και τα άλλα όργανα της Δημόσιας Δυνάμεως να βοηθήσουν όταν τους ζητηθεί.
Η εντολή πιστοποιείται με την σύνταξη και την υπογραφή του παρόντος.
Αθήνα ... ... ... ... ... ... ... . . .
Ο Πρόεδρος του ΣΤ' Τμήματος Η Γραμματέας του ΣΤ' Τμήματος