Συνδεθείτε στην Υπηρεσία Νομοσκόπιο Είσοδος στην υπηρεσία Νομοσκόπιο.     Χρήστης Κωδικός   Υπενθύμιση στοιχείων λογαριασμού       Νέοι χρήστες Εάν είστε νέος χρήστης, θα πρέπει να δημιουργήσετε ένα ΔΩΡΕΑΝ λογαριασμό προκειμένου να φύγει το παράθυρο αυτό και να αποκτήσετε πλήρη πρόσβαση στην υπηρεσία Νομοσκόπιο. Δημιουργία νέου λογαριασμού

Αριθμός 3122/1988

 

Το Συμβούλιο της Επικρατείας

 

Τμήμα Δ

 

Μετά τη δημόσια συνεδρίαση το δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη σε αίθουσα του δικαστηρίου και

 

Αφού μελέτησε τα σχετικά έγγραφα

 

Σκέφθηκε κατά το Νόμο

 

Επειδή έχουν καταβληθεί τα νόμιμα τέλη και το παράβολο (αριθμός διπλότυπου του Ταμείο δικαστικών εισπράξεων Αθηνών 3688550, 3688551 και 3688553/1984).

 

Επειδή με την υπό κρίση αίτηση ζητείται η ακύρωση: 1) της απόφασης Χ8736/1984 της Προϊσταμένης του Τμήματος πολεοδομίας της Νομαρχίας Αχαΐας, με την οποία διατάχθηκε η κατεδάφιση τμήματος, της περιφράξεως από μπετόν και σιδερένιο κιγκλίδωμα που περιβάλλει ακίνητο του αιτούντος στην περιοχή Βραχνέικων Πατρών, με την αιτιολογία ότι εμποδίζει την πρόσβαση στην ακτή και 2) της από 04-10-1984 απόφασης της ίδιας Προϊσταμένης, με την οποία απορρίφθηκε ως αβάσιμη η από 09-08-1984 προσφυγή (αντιρρήσεις) του αιτούντος κατά της πρώτης αποφάσεως.

 

Επειδή η υπόθεση εισάγεται στο Τμήμα υπό επταμελή σύνθεση με την 5396/1987 απόφαση. Με την απόφαση αυτή, η οποία εκδόθηκε υπό πενταμελή σύνθεση κρίθηκε ότι παραδεκτώς προσβάλλεται μόνον η δεύτερη από τις πιο πάνω πράξεις, ως προς την οποία η αίτηση είναι εμπρόθεσμη και στη συνέχεια εξετάστηκαν και απορρίφθηκαν ως αβάσιμοι ορισμένοι λόγοι, με τους οποίους υποστηρίζεται ότι η κανονιστική απόφαση 44353/1812/1983 του Υπουργού Χωροταξίας, Οικισμού και Περιβάλλοντος η Διαδικασία κατεδάφισης περιφράξεων που εμποδίζουν την πρόσβαση προς τις ακτές (ΦΕΚ 466/Β/1983) δεν βρίσκει έρεισμα στην εξουσιοδοτική διάταξη της παραγράφου 7 του άρθρου 23 του νόμου 1337/1983 (ΦΕΚ 33/Α/1983), κατ' επίκληση της οποίας έχει εκδοθεί και ότι κατά συνέπεια δεν μπορούσε να εφαρμοστεί στην περίπτωση της περιφράξεως του ακινήτου του αιτούντος η διαδικασία κατεδάφισης που προβλέπει η κανονιστική αυτή απόφαση. Με την ίδια απόφαση του Τμήματος παραπέμφθηκε η υπόθεση για να δικαστεί υπό την παρούσα σύνθεσή του και ειδικότερα για να επιλυθεί το ζήτημα της έννοιας και του κύρους των διατάξεων της κανονιστικής υπουργικής αποφάσεως που ορίζουν τα αρμόδια για την έκδοση των πράξεων περί κατεδαφίσεως των περιφράξεων όργανα και για να εξεταστούν οι υπόλοιποι λόγοι ακυρώσεως.

 

Επειδή, κατά γενική αρχή του διοικητικού δικαίου τα όργανα της Διοικήσεως, είτε ενεργούν ατομικώς είτε ως μέλη συλλογικού οργάνου, πρέπει να παρέχουν εγγυήσεις αμερόληπτης κρίσεως, ώστε να δημιουργείται στους διοικούμενους πεποίθηση για το αδιάβλητο των πράξεων που εκδίδονται από τα όργανα αυτά. Κατ' εφαρμογή της γενικής αυτής αρχής, δεν επιτρέπεται το πρόσωπο που υπό την ιδιότητα του διοικητικού οργάνου εκδίδει μία διοικητική πράξη να συμπίπτει με το πρόσωπο που την ελέγχει ή να μετέχει στο συλλογικό όργανο που ασκεί τον έλεγχο αυτό, εκτός αν ορίζεται ρητώς το αντίθετο ή συνάγεται σαφώς από τις διατάξεις που ορίζουν την αρμοδιότητα των οργάνων.

 

Επειδή, εξ άλλου, η κανονιστική υπουργική απόφαση που αναφέρθηκε πιο πάνω ορίζει στην παράγραφο 1 ότι:

 

{Νόμιμες ή αυθαίρετες περιφράξεις που έχουν κατασκευαστεί πριν από την ισχύ του νόμου 1337/1983 και που βρίσκονται σε περιοχές εκτός εγκεκριμένου σχεδίου πόλεων ή οικισμών προ του έτους 1923 και σε ζώνη πλάτους 500 m από την ακτή ή την όχθη δημόσιας λίμνης είναι δυνατό να κατεδαφιστούν πλήρως ή σε τμήμα τους με απόφαση της αρμόδιας πολεοδομικής υπηρεσίας αν παρεμποδίζουν την πρόσβαση προς την ακτή ...}

 

Η ίδια απόφαση, στην παράγραφο 3, ορίζει τα εξής:

 

{Νόμιμες ή αυθαίρετες περιφράξεις που κρίθηκαν με απόφαση της αρμόδιας πολεοδομικής υπηρεσίας κατεδαφιστέες θεωρούνται αυθαίρετες κατασκευές και για την κατεδάφισή τους εφαρμόζεται, αν έχουν κατασκευαστεί πριν από την ισχύ του νόμου 1337/1983 η εξής διαδικασία:

 

H απόφαση για την κατεδάφιση τοιχοκολλάται στην περίφραξη η οποία κατεδαφίζεται μέσα σε προθεσμία 10 ημερών από την τοιχοκόλληση είτε από τον κύριο του ακινήτου είτε από την αρμόδια πολεοδομική αρχή. Κατά της αποφάσεως μπορεί να προβάλει αντιρρήσεις μέσα στην πιο πάνω προθεσμία των 10 ημερών κάθε ενδιαφερόμενος. Για τις αντιρρήσεις αποφαίνεται αμέσως ο Προϊστάμενος της πολεοδομικής υπηρεσίας που τις αποδέχεται ή τις απορρίπτει...}

 

Σύμφωνα, λοιπόν, με τις διατάξεις αυτές, οι περιφράξεις για τις οποίες πρόκειται κρίνονται κατεδαφιστέες με απόφαση της αρμόδιας πολεοδομικής υπηρεσίας, κατά της οποίας μπορούν να προβληθούν αντιρρήσεις, να ασκηθεί δηλαδή ενδικοφανής προσφυγή - επί των οποίων αποφαίνεται αμέσως ο Προϊστάμενος της πολεοδομικής Υπηρεσίας. Δεν καθιερώνεται επομένως με τις διατάξεις αυτές απόκλιση από τη γενική αρχή για την οποία έγινε λόγος στην προηγούμενη σκέψη, διότι η έννοιά τους, είναι ότι την αρχική απόφαση για την κατεδάφιση εκδίδει αρμόδιος υπάλληλος της οικείας πολεοδομικής υπηρεσίας, ενώ, στον Προϊστάμενο της ίδιας υπηρεσίας επιφυλάσσεται η αρμοδιότητα ελέγχου ουσιαστικού και νομικού της αποφάσεως αυτής και για το λόγο αυτό μνημονεύεται ρητώς μόνον στη δεύτερη αυτή περίπτωση.

 

Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση, η αυτή Προϊσταμένη του Τμήματος πολεοδομίας της Νομαρχίας Αχαΐας εξέδωσε, όπως αναφέρθηκε ήδη, τόσο την 8736/1984 απόφαση με την οποία διατάχθηκε η κατεδάφιση ενός τμήματος της περιφράξεως που περιβάλλει το ακίνητο του αιτούντος, όσο και την από 04-10-1984 απόφαση, με την οποία απορρίφθηκε, ως αβάσιμη η προσφυγή (αντιρρήσεις) που είχε υποβάλει ο αιτών κατά της πρώτης αποφάσεως. Έτσι όμως παραβιάσθηκε η προαναφερθείσα γενική αρχή, από την οποία, όπως εξετέθη δεν καθιερώνουν απόκλιση οι παρατεθείσες διατάξεις της κανονιστικής υπουργικής 44353/1812/1983. Για το βάσιμο αυτό λόγο πρέπει η προσβαλλόμενη παραδεκτώς από 04-10-1984 απόφαση της Προϊσταμένης του Τμήματος πολεοδομίας να ακυρωθεί και η υπό κρίση αίτηση να γίνει δεκτή, είναι δε περιττή η εξέταση των άλλων λόγων ακυρώσεως που προβάλλονται με την αίτηση αυτή.

 

Δια ταύτα

 

Δέχεται την υπό κρίση αίτηση.

 

Ακυρώνει την Απόφαση της 04-10-1984 της Προϊσταμένης του Τμήματος πολεοδομίας της Νομαρχίας Αχαΐας, με την οποία απορρίφθηκε η προσφυγή κατά αποφάσεως της ιδίας περί κατεδάφισης περίφραξης του αιτούντος.

 

Διατάσσει να αποδοθεί το παράβολο και

 

Επιβάλλει στο Δημόσιο να καταβάλει στον αιτούντα 32.400 δραχμές, ως δικαστική δαπάνη.

 

Η διάσκεψη έγινε στην Αθήνα στις 10-03-1988 και η απόφαση δημοσιεύτηκε σε δημόσια συνεδρίαση της 01-07-1988.

 

Ο Πρόεδρος του Δ' Τμήματος

Ο Γραμματέας